Schildpadden zijn niet te vertrouwen

Voor de verandering word ik 10 minuten voor de wekker wakker. Net zo'n tijd dat te lang is om wakker te blijven, maar te kort om weer opnieuw in slaap te vallen. Als ik ben weggedoezeld gaat de wekker. De spelbreker.
De zon schijnt weer fel naar binnen, dus het is weer korte broeken weer! Eindelijk!
Als ik een banaan wil pakken merk ik dat de banaan zijn (of haar) beste tijd heeft gehad, en dat het meer stevige pap met een schil er om heen is. Ugh.
Dan maar vragen om voedsel in de keuken of ze nog wat over hebben voor de 1e pauze.
Bij de Green pyramid staat Theo een sigaret te roken. Vanuit daar lopen we zwijgzaam naar het midden/zuid Amerika gedeelte in het park. In de keuken mag ik weer slakroppen een k(r)opje kleiner maken. Ondertussen gaat Theo huppeldepup iets schoonmaken. Na de zoveelste krop sla begint mijn werkhouding me tegen te staan, en alle emmers worden gebruikt. Dan nog maar even k(r)oppig in dezelfde houding doorwerken. Als ik alles kort en klein gesneden heb is Theo nog niet terug. Dan de blaadjes nog maar een beetje kleiner maken. Iedereen heeft wat nuttigs te doen, behalve ik. Nog even en ik ga origamivogels vouwen van de slabladeren. Oh wacht, dat kan niet, want die heb ik zojuist versnipperd.
Ik ga rondlopen, en neem een kijkje bij de rode vari's. Er staat een nieuwe medewerkster/stagiarie bij het verblijf te kijken. Ik kijk waar zij naar kijkt, en dan wijst ze me iets aan achter in het verblijf.
Voor het eerst zie ik de jonge vari's. 6 oogjes staren ons aan. Voor de duidelijkheid; het zijn 3 vari's, niet een af andere Tjernobylvari met 6 ogen.
Eindelijk komt Theo er weer aanlopen, en hij heeft een aantal lege dienbladen in zijn handen. Stiekem heeft hij die ook alvast opgehaald, en ik maar wachten..
De dienbladen worden gevuld met sla en andere geraspte groenten. In een emmer worden een aantal kroppen sla, komkommer, appel en wortel gedaan. Met de emmer lopen we naar de cavia's, die ons fluitend begroeten. Vanuit de houten huisjes die in het verblijf staan komen meerdere kleine caviaatjes geschoten. Een dikke ma cavia hobbelt er achter aan. Het vreetfestijn kan beginnen!
De dienbladen die eerder klaargemaakt zijn worden meegenomen naar het nabijgelegen 'Amerika huis', waar een aantal neushoornleguanen, groene leguanen en een leguanensoort die ik niet ken waar de Engelse naam niet bij vermeld staat.
Ze duiken er vol in. Eet smakelijk dan maar.
In de Green pyramid worden eerst de verschillende lege dienbladen opgehaald, daarna volgt een ronde met volle dienbladen terug in het verblijf zetten. Bij een aantal dieren staat een waarschuwing op de deur, iets met dat het dier agressief is/dat je erg moet oppassen. Bij de 'Koká piton' (Google verteld me dat het de Python reticulata is, de netpython) hangt ook een papiertje. Opzicht wel logisch, deze dieren kunnen een meter of 9 worden (lang niet in alle gevallen), en tot 150 kg wegen. Deze slang is geen 9 meter, maar zeker wel een meter of 5. Die omhels je liever niet..
In de eerste pauze zijn we niet in de keuken, maar bij de Green pyramid. Tja.. ik bedenk me dat het hotel nu ook ontbijt heeft, dus ik haal daar een broodje. Ik bedenk me dat ik vanmiddag ook nog brood moet halen. (Heel interessant). Na de pauze worden de verblijven van de Komodovaranen schoongemaakt. Ik mag nu ook in het verblijf komen. Er is nu een tweede (Engels sprekende) medewerker bij, die het dier op afstand houdt.
Van dichtbij zijn het gewoon draken. Ik heb er geen ander woord voor.
De temperatuur ligt rond de 32 graden in het verblijf, en de luchtvochtigheid ligt behoorlijk hoog. Het is net een sauna.
De medewerker vertelt dat ze morgen een echo gaan maken, en dat dat wel een speciale gebeurtenis is. Ik ben benieuwd..
Op een gegeven moment (na het voeren en schoonmaken van een aantal andere dieren/dierverblijven) wordt er tegen me gezegd 'It is feeding time'. En beide medewerkers willen een andere kant oplopen. Ja, wie moet ik nu volgen dan? Ik vraag het, en uit het antwoord blijkt dat er niks anders bedoeld werd dan 'het is lunchtijd'. Ja.. feedingtime voor de mensen..
Na de lunch loop ik naar de Groene Pyramide, maar ik word door een andere collega van hem naar het 'Amerika huis' gestuurd. Ohja.. na de lunchtijd moet de medewerker van het apenbos afgewisseld worden.
In het apenbos schuifelen een aantal schildpadden traag over het pad. Een aantal anderen doen een steen na, wat ze erg goed lukt.
Theo zit op de stoel, ik tegen een boom, en later op de grond. Een van de schildpadden doet een ontsnappingspoging, hij krijg het voor elkaar om bijna de eerste klapdeur voorbij te komen. Een bezoekster trek het dier aan het schild over de grond, weg bij de deur. De schildpad doet nog een paar pogingen, maar het lukt nu niet om tussen de deur te komen.
Af en toe zit het dier stil, en als mensen een foto van hem/haar willen maken, trekt het dier een sprintje. De mensen proberen al achteruitlopend een foto te maken van een schildpad. Als de mensen weg zijn loopt de schildpad op Theo af. De schildpad komt steeds dichterbij, en bijt dan in de schoen van Theo. Au klinkt in het Hongaars hetzelfde als in Nederland. Oke. Ze kunnen dus bijten. Goed om te weten, want het dier komt nu op mij af. Ik probeer het dier mentaal de andere kant op te sturen, maar het ziet er toch naar uit dat ik op moet staan om te voorkomen dat ik ook gebeten wordt. Ik trek eerst mijn voet weg, maar de schildpad komt toch dichterbij. Oke, dan zoek ik wel een andere plek om te zitten..
De oppasser van het apenbos komt er weer aan, dus kunnen Theo en ik de schildpadden voeren. In de keuken staat een krat met groenvoer, die op de kop in het verblijf wordt gezet. De stenenimitators komen ook in beweging, op weg naar het groenvoer. Ze hebben verschillende leeftijden, het varieert tussen de 15 en de 50 jaar.
Tegenover de Green pyramid is de zooschool, die nu niet meer gebruikt wordt aangezien de kampen over zijn. Er worden een aantal terraria/aquaria uitgeladen. Sta ik dan als enige vrouw tussen 8 mannen een beetje toe te kijken. Lichtelijk ongemakkelijk. Ik ga maar rondjes lopen in de grote zaal, in de zaal staan 3 grote auto's/busjes geparkeerd. Gewoon omdat het kan. Aan de muur hangen verschillende tekeningen en origamivoorbeelden. Ik maak er foto's van, mocht ik in een vlaag een creatieve bui hebben kan ik van deze foto's vast wel gebruik maken!
Na het uitladen worden de temperaturen van de verblijven van alle reptielen in het park verzameld.
Het is al weer snel kwart voor vier. Als ik in het hotel ben print ik een aantal dingen voor school uit, en check ik mijzelf in voor het vliegtuig. Nog maar 6 werkdagen en 2 weekenddagen te gaan..
Ik pak mijn tas en de mountainbike en ga naar de Interspar.
Onderweg kom ik een andere stagiair tegen. We begroeten elkaar en ik slalom weer verder tussen de wandelaars en fietsers. Als ik boodschappen heb gedaan lijkt het even alsof het niet in mijn tas past. Heb ik weer..
Ik bedenk me dat ik een zak met taaitaaiachtige koekjes erg veel lucht zit. Ik open de zak, en rol het weer dicht. Nu is het de helft kleiner, en past wel alles in de tas. Hij is alleen wel zwaarder dan ik dacht, laten we het maar gewoon een workout noemen. Met de tas op mijn rug fiets ik terug naar het hotel, het is dan al 7 uur geweest.
De taaitaaiachtige koekjes zijn erg lekker, maar je moet er niet te veel van eten. Tip voor mijzelf.
Ik duik nu mijn nest in, want het is wel weer mooi geweest voor vandaag. Nog even en het is alweer woensdag..oeps...