Huppelende neushoorn en regen

De lucht is weer behoorlijk onvoorspelbaar als ik uit het raam kijk. Aan de ene kant kan de bewolking nóg erger worden, of de wolken verdwijnen.. Ik gok op het 2e en kies voor de korte broek. In de keuken word ik begroet door Zolli de hongaar-met-paardenstaart en door een Hongaarse vrouw die ook geen Engels spreekt. Voor hen ben ik geloof ik de Hollandse witte, want ze vonden dat er geen kleur op mijn benen te bekennen was. Ja..het reflecterende is er net af, maar wit zijn ze nou ook niet meer..
Eerst worden er 3 vogels gewogen die gebruikt worden voor de show. Dit keer mag ik het gewicht noteren. Het probleem is dat het best wel fris is, dus de vogel zit te bibberen op de zitstok die op het weegschaalplaatje staat. De cijfertjes schieten omhoog en omlaag. Ja hallo, hier kan ik toch niks mee..
Alle deuren worden dichtgedaan, in de hoop dat de vogel iets minder gaat rillen. Toevallig ziet Ilri de Hongaarse vrouw een 'g' achter de cijfers staan, wat betekend dat dat hét gewicht van de vogel is. Het staat er maar een milliseconde, maar dat was genoeg om het gewicht te noteren. De andere vogels zitten iets stiller waardoor het wegen makkelijker gaat.
Na de vogels wegen worden de zaden voor de vogels afgewogen, die ze krijgen tijdens de show.
Hierna mag ik iets afwegen waar iets meer een lucht afkomt; namelijk vis voor de zeeleeuwen en zeeleeuwen. De vis is nog lichtelijk bevroren, waardoor mijn handen langzaam gevoelloos worden. Snel onder de kraan houden om ze even iets te ontdooien. Er komt een onbekende vrouw de keuken ingelopen, ze praat goed Engels. Dan herinner ik me weer wat me gisteren verteld is (pas nadat zij zelf een korte uitleg deed..)
Ze weet veel van (deze) zeeleeuwen af en heeft in meerdere landen over de hele wereld met deze dieren gewerkt. De zeeleeuwen hier komen in de puberteit, en zijn volop in training. Als ze in Hongarije is komt ze langs om te kijken hoe het met de dieren is, en hoe het trainingsproces voortgaat.
Bij de eerste show zitten we weer direct voor de dieren (met glas er tussen), en vertelt ze me over de zeeleeuwen. Gino is de dominante, en kan zichzelf erg opdringen tegen nieuwe trainers, dus de 'hoofdtrainer' werkt met deze zeeleeuw. Alf staat onderaan in de rangorde, en is iets onzekerder. Dan is er nog Leon de Zeeleeuw, die érg veel energie heeft en graag 1 stap verder wil zijn dan de trainer. Tijdens de show wijst ze me op details, wat ik erg interessant vind.
Na de show gaan we terug naar de viskeuken, en ik zie nog een verdwaalde haring liggen. Ik probeer aan Gert (ik weet niet meer hoe ik hem genoemd heb in de vorige blog..) uit te leggen dat we in Nederland rauwe haring eten met uitjes. Hij begrijpt mijn verhaal niet helemaal, waardoor het whiteboard weer helemaal ondergetekend wordt met de meest idiote tekeningen. In de lunchpauze zoek ik afbeeldingen op, dan snapt hij het volledig. Als ik hem vertel over de prijzen van het eerste haringvaatje valt zijn mond open van verbazing. Zoveel geld?! En dan is het nog niet eens lekker ook.. Bij het ophalen van het bord eten probeert de pyjamabroekman iets uit te leggen over het vlees, hij speelt het spelletje hints, maar dan met hongaarse woorden. Euh..
Gelukkig loopt de vrouw van Gert achter me, die het snel voor me vertaald. De vertaling luid "Chicken stomach"; oftewel 'kippenmaag'.
Als ik het niet lust mag ik het terugbrengen. Ik neem het mee, want ik heb dit al meerdere keren gegeten en het heeft me altijd gesmaakt. Alleen wist ik toen niet dat het kippenmaag was.. Gelukkig is de smaak nog steeds hetzelfde.
Na de lunchtijd is er al snel een 2e zeeleeuwenshow, die de Hongaarse trainster en ik nu van de tribune kijken. De tribune is nog vrij nieuw, en ze heeft de show nog niet vaak vanuit dit perspectief gezien.
Na de show is er de papegaaienshow, en we lopen mee naar het podium.
Ze vertelt me dat ze een mooi podium hadden gebouwd voor de show, maar niet hadden gedacht aan de jonge kijkers. Kleine kinderen kijken namelijk tegen het podium aan, in plaats van op het podium. Gevolg is dat het podium (haast) niet gebruikt wordt en de show vóór het podium gehouden wordt. Tja. Ze vertaalt en vertelt me wat er tijdens de show gezegd wordt, ze vertaald de grapjes en dergelijke.
Na de show gaan we naar de zeehonden. Hier ben ik gisteren ook geweest, alleen ben ik er toen vergeten over te schrijven..
Sinds kort trainen ze de zeehonden weer, en ik mag naast de trainer zitten om op zijn teken de zeehond te aaien. Nee, dierverzorging en wildlilfe is nog steeds geen knuffel opleiding; dit geaai heeft een functie. Op deze manier raakt het dier gewend aan aanrakingen van mensen, en door dit op te bouwen kan je als het dier medisch onderzocht wordt makkelijker met het dier werken. Mijn handen ruiken nu naar vis en zeehond.
In de viskeuken was ik ze even. Gert heeft een beetje haast, en vraagt of ik de emmers wil wassen. No problemo. De lucht wordt steeds donkerder.
Als ik in het hotel ben trek ik een trui aan, om weer terug te gaan naar een souvenirkraampje in het park. 2 dingen. 1. Het regende met bakken uit de lucht 2. Het kraampje was al dicht. Flaauw.. ben ik zeiknat voor niks.
De neushoorn begint spontaan te huppelen door de regen, ik heb nog niet eerder zoveel beweging in het dier gezien.
In het hotel kijk ik een film, en douche weer eens te laat op de avond. Op een of andere manier is op tijd slapen heel erg lastig;)