Error 404: Title not found

Voor de verandering word ik niet om 5 uur wakker, maar om 4 uur. De zon komt binnen een half uur op, dus het is al lang niet meer donker op de kamer. Zijn er dan geen gordijnen die je dicht kan doen? Nee, die zijn er niet; alleen van de vage flanellen die alsnog al het licht door laten. Ervoor hangt nog wel een ‘gordijn’, maar dat bestaat voor 80 procent uit gaatjes die bij elkaar worden gehouden door dun katoenen garen. In de dierentuin zijn de dieren al wakker, en maken een hoop geluid. Ik begroet de medewerkers die ik onderweg tegenkom, die mij in het Hongaars ook iets toewensen. Ik sta te kijken bij het hok waar eerder deze week nog nandoes in zaten, het hok is niet meer leeg, er zit nu een kalkoen in met jongen. Fred komt aanfietsen op zijn mountainbike en zegt grijnzend ‘goeemor`gen’. Fred vraagt of het gaat lukken dat ik in mijn eentje een gang met vogels schoonmaak. Dit moet geen probleem zijn. Als ik aankom bij de Venezuela amazone kijkt het dier me aan. Ik kijk het dier aan. We kijken elkaar aan. Ik heb voedsel. Ik koop het diertje om met pinda’s, zonder al te veel problemen kan ik de ruimte schoonmaken. Zo gauw de pinda’s op zijn krijg ik het te horen, want dan begint de vogel te krassen en met de vleugels te klapperen.
In de rij van de pauwen vraagt Fred of ik elke dag mijn haar anders doe. Euh, nee? Dit keer had ik in de morgen iets meer tijd over, dus ik had snel een vlechtje gemaakt. En dan zeggen ze dat mannen geen oog voor detail hebben..
Na de pauwen lopen we door naar de vogels die in de ‘Green pyramid’ zitten, hierin is een klein oerwoud nagebootst, ongeveer zoiets als Burgers’ bush, maar dan een stukje kleiner. In de Green pyramid komt Fred een man tegen die er schoonmaakt, het is een wat oudere man. De man ziet mij op een afstandje het gesprek volgen, tot ik me plotseling besef dat het wel eens over mij kon gaan. De man begint in het Hongaars tegen me te praten, waar ik precies niks van versta. De man kijkt Fred aan, waarna ik de woorden “Hollandia” en “Lisa” hoor. De oude man begint steeds harder te grijnzen en tegen zowel Fred als mij te praten. Fred blijft zijn hoofd maar schudden en begint ongemakkelijk zijn gewicht van het ene op het andere been te zetten. Als de man hardop begint te lachen en we doorlopen naar het vogelverblijf kijk ik Fred aan of hij een toelichting kan geven. Het enige wat hij er over zegt is:’Crazy old man..’
Op dat soort momenten had ik echt gewild dat ik de taal kon verstaan, het ging verdorie wel over mij..
Na dat de vogels in de Green pyramid zijn gevoerd en schoongemaakt worden de vogels in het Tropical house gevoerd. Fred blijkt een onuitputtelijke bron van Pöttyös te zijn. Erg vervelend. Ahum. In de middag heb ik een langere pauze omdat Fred even kantoorwerk moet doen. Na de pauze wordt er een buitenverblijf van verschillende soorten ganzen en eenden schoongemaakt. Ook lopen er kraanvogels rond, en de duiven zitten verstopt tussen de takken.
In het midden van het verblijf is een vijver, die leeg gelaten wordt. Mijn taak is om te voorkomen dat de smalle leiding verstopt met blad of veren. Het eerste kwartier stroomt het water snel weg, het 2e kwartier gaat het al wat langzamer, en als we 3 kwartier verder zijn wil het water niet verder weg stromen. Buiten het verblijf is het uiteinde van de buis, hier wordt wat prut uit gehaald en het water stroomt weer langzaam verder. Dit duurt helaas maar 5 minuten, de doorstroming is compleet gestopt. Ergens zit er een verstopping. Eerst proberen we nog met zijn tweeën een oplossing te zoeken, met de tuinslang proberen we de leiding door te spoelen, maar het heeft geen zin. Fred besluit om een collega te bellen. Met 3 personen zijn we nog zeker een half uur bezig als we nog geen druppel verder zijn. De collega moet gaan, en Fred belt voor een andere collega/iemand met verstand van de afvoerleiding. Het duurt alleen wel een tijd voor dat die persoon er is. Een aantal bezoekers stoppen bij het verblijf om de weg te vragen. Ik vraag of die mensen ooit van een kaart gehoord hebben. Fred verteld me dat het nog wel gekker kan; bezoekers noemen regelmatig de neushoorn een nijlpaard. Achja, de kleur is ongeveer hetzelfde, het heeft 4 poten en 2 oren, maar dat is het dan ook wel zo’n beetje. Aan de andere kant van het pad zijn de olifant verzorgers de dieren aan het trainen. Elke dag lopen ze 3x een rondje met de dieren in het verblijf, 1 verzorger voor 1 olifant. De olifanten sjokken braaf achter de verzorgers aan. Ik plof neer op de rand van de vijver, de eenden blijven ver uit de buurt terwijl de ganzen blazend dichterbij komen. Als ik ga verzitten rennen ze er gauw vandoor. In het verblijf moeten ook mandarijneenden zitten. Ik zie wel vrouwelijk dieren, maar ik kan geen exemplaar vinden met opvallende oranje veren. Ik vraag of er überhaupt wel mannelijke mandarijneenden in het verblijf zitten, of dat ik nu zit te zoeken naar iets wat er niet is. Fred legt me uit dat de mannetjes die veren alleen voor een bepaalde periode is ‘when they flirt with the females’. Als ze de veren verliezen lijken ze erg op de vrouwtjes. Vandaar. Als de man waar op we wachten is de eerste oplossing waar de man mee komt:’Hebben jullie het al door proberen te spoelen’. Neejoh.. Er worden nog verschillende technieken uitgeprobeerd om de leiding sneller door te laten stromen, maar het werkt niet. Ondertussen ben ik in de vijver gestapt, met mijn voet schrijf ik mijn naam met de algen die ik onder mijn schoen verzamel. Als de mannen de leiding opgeven zegt Fred:’I’m sorry, I am going to destroy it’ en zet de tuinslang op mijn mooie kunstwerkje. Mijn armen en benen zitten onder eendenderrie en algen, ik gebruik de tuinslang om het af te spoelen. Helaas hield ik er natte sokken aan over. Brr.
De jonge merel wordt weer gevoerd, dit keer ook met kruimeltjes ei die het diertje wel lust.
De werkdag is afgelopen, en ik ga voor het verblijf van de rode vari staan in de hoop dat ik het jong zie. Het enige wat ik zie is een chagrijnige pa vari, die met zijn pootjes tegen het glas slaat en zijn tanden laat zien. Oké, dan niet. In mijn hotelkamer kleed ik me snel om, want in mijn vieze dierentuinkleren brood en fruit halen is niet echt een optie. Na de boodschappen haal ik ijs, het gebouwtje ervan lijkt op de toren uit het sprookje van Rapunzel. Aangezien ik niet in het Hongaars een ijsje kan bestellen probeer ik het in het Engels en met gebaren. Ik gebaar dat ik 2 bolletjes wil, en wijs 2 smaken aan. Het meisje achter de balie gebaart of ze het 2e bolletje boven op het 1e bolletje moet doen. Neejoh, smijt het maar op de grond, dan lik ik het daar wel van af..natuurlijk wil ik het bolletje op het hoorntje.. Op hetzelfde moment is er een voetbalwedstrijd gaande, er is een groot scherm samengesteld van meerdere tv schermen, en er staan stoelen. Er wordt van alles verkocht, drank, snacks, snoep enzovoort.
Ik plof neer op een van de stoelen om voetbal te gaan kijken. Er kijken meerdere mensen naar de wedstrijd. Ook al versta ik nergens iets van, dit is gezelliger dan al weer vroeg naar mijn hotelkamer te gaan. Mijn hersenen denken daar alleen anders over. Ik kan de wedstrijd niet goed meer volgen en begin te knikkebollen. Na 20 minuten ga ik toch maar terug. Ik ga douchen en de eerste twee afleveringen van de serie ‘Vikings’ kijken. Het wordt wel wat laat, het is 12 uur als ik op 1 oor lig. Achja. ‘Sleep is for the weak’.. Morgen alweer de laatste dag voor het weekend, en dan begint maandag de 4e week alweer!