Een lange wandeling

Als ik wakker word denk ik:'Het is weekend, ik draai me nog een keer om', zonder op de wekker te kijken. Als ik weer wakker ben, kijk ik om mijn mobiel om te zien dat het al 12 uur is geweest. Oeps. Ik doe mijn lenzen in, de vloer is bijna helemaal droog, maar de badmat is nog hopeloos doorweekt.
Ik wil boodschappen gaan doen, het brood is bijna op en ik jaag de hagelslag die ik heb meegekregen voor twee weken er in een sneltreinvaart doorheen. Tijd voor nieuw broodbeleg. Aan het begin van de week is mij laten zien waar de supermarkt(en) zijn. Aangezien ik de buslijnen nog niet helemaal snap ga ik maar lopen. Ik heb de hele middag de tijd, so why not? Met een tasje, een flesje water en een zonnebril ga ik op stap. Ik kom prachtige, maar ook bouwvallen van huizen tegen. Binnen van afstand van 500 meter is er veel verschil tussen de huizen. Het ene huis is net een klein paleis met een gigantische tuin, groen gras, bloeiende bloemen en waterpartijen in de voortuin terwijl het andere huis een verdord, geelbruin lapje gras rondom het huis heeft liggen. Van sommige huizen bladdert het plaster(?)werk af van de buitenkant van de muur. Ze staan er scheefgezakt bij.
Onderweg kom ik ook een prachtige kersenboomgaard voorbij. Een oude man staat in zijn speedozwembroekje de terminale planten water te geven met een tuinslang. Ik blijf lopen. In de auto leek het toch een stuk korter. De zon brand in mijn rug.
Na 3 kwartier lopen zie ik de supermarkt. Het is een grote spar, vergelijkbaar met een grote hyper/inter? marché in frankrijk waar je gemakkelijk kan verdwalen als klein kind.
Ik haal wegwerpborden, want ik heb geen bord op mijn kamer. Hetzelfde geldt voor het bestek. Jam en pasta op brood smeren is een beetje lastig zonder een mes, en vruchtentoetjes op de apenmanier opeten zie ik ook niet zo zitten. Ik ben nog net iets geciviliseerder. Ik zie heerlijke nectarines liggen, en neem er wat mee. De losse vruchtentoetjes kosten omgerekend haast niks, nog geen 80 forint. Deel dit door 270 en je hebt de europrijs. Dat dus.
Ik blijf me verbazen om de prijzen. Behalve bij de nutella. Zelfs in Hongarije is het goud wat je op brood smeert.
Ik haal nog wat pakken sap, brood, aardappelschilmesjes en Hongaarse lekkernijen. Als ik bij de kassa kom heb ik net te kort om contant te betalen. Als ik later op de INGapp kijk zie ik dat ik net 10,- kwijt ben voor al de boodschappen. *gasps*
De tas die ik mee heb is toch wel zwaar, dus ik bedenk dat het misschien slimmer is om met de bus te gaan. Die ene euro voor de bus kan ik wel missen. Als ik toch maar eens wist hoe de halte heette waar ik er uit moest.. dus ik besluit maar om te gaan lopen. De weg terug lijkt korter dan de heenweg. Het is nog steeds heet. Het asfalt smelt, en je ziet de hitte van het wegdek komen. Ik hoor muziek in de verte. Er komen paarden met wagens voorbij, een paar mannen spelen accordeon. Ze zijn allemaal erg netjes gekleed. Pas bij de 5e wagen zie ik een vrouw in een bruidsjurk. Aha. Vandaar. Als de stoet voorbij is loop ik door. In het hotel leg ik mijn spullen in de koelkast. Het is nog geen tijd om avond te eten, dus ik pak mijn boek er bij en ga naar de waterkant. Ik zie dat ik heuvels van jeukbulten op mijn kuiten hebben van de kloterige muggen van gisteravond. Charmant. Not.
Ik zie veel vissen in het water rondzwemmen. Achter me op het fietspad komen segway-achtige gemotoriseerde stepjes voorbijsjezen. Met mensen die ze besturen. Ook komen er overdekte 4 persoonsfietsen voorbij gereden, met toetertjes die om de 5 meter worden ingedrukt.
Rond half 6 loop ik richting mijn kamer om mijn haar een beetje te fatsoeneren. Om 6uur ga ik een pizza eten met Andy. Het is een pizzatentje aan het water, waar de muggen hun eerste missies om mensen lek te prikken al voorbereiden. De pizza's die we bestellen zijn gigantisch.
Als ik betaald heb (€16,50 voor 2 gigantische pizza's en 4 drankjes!!)
lopen we terug richting het hotel en word ik getrakteerd op een Hongaars softijsje. In Nederland dippen we softijs in warme chocola, hier is het softijs zelf chocoladesmaak! Geniaal.
Als we wachten op de vader van Andy laat ik mijn kamer snel even zien, incluis de zooi. Buiten huppen de Bennet' wallaby's vrolijk rond.
Terwijl we op een bankje wachten op de vader worden we vermoord door muggen. Aangezien het morgen weer mooi weer wordt besluiten we met een groepje te gaan zwemmen.
Nadat Andy is opgehaald haal ik mijn laptop op, en ga buiten mijn dagelijkse blog typen. Ik word gek van de muggen, en binnen 5 minuten zit ik binnen. Nog meer bulten is me de laatste zonnestralen niet waard.
Ik zet mijn laptop op een tafeltje en staar naar het aquarium waar guppy's in zwemmen.
Nog even foto's uitzoeken die ik wil toevoegen en dan sluit ik mijn laptop af. Ik ben blij dat ik een flesje anti-jeuk spul het meegenomen, want de muggen en prikkebeesten hebben goed hun best gedaan mijn benen te verpesten.

Een fijne zaterdagavond!